Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Τί όμορφη που 'ναι, της Ελευθερίας η φωνή,
που σ' όποια γλώσσα κι αν την πεις κι αν την ακούσεις, ίδια μοιάζει.
Επαναστατική, σαν του μικρού παιδιού το πρώτο βήμα,
σου γαργαλάει τα σωθικά και χαμόγελα γεννά,
μ' ελπίδα γεμάτα και λάμψη στα μάτια.

Τί όμορφη που 'ναι, της Ελευθερίας η φωνή,
που από στόματα βγαίνει αυτιστικά απ' την οργή,
και πρόσωπα που λάμπουν από ελπίδα
και σώματα αγάλματα μπροστά στη βία,
στα όρνια του χρόνου, ανίκητα φαντάζουν
και είναι...

Τί όμορφη που είναι... της Ελευθερίας η φωνή,
ισάξια με της ζωής το νόημα τ' αρχέγονο,
που σύνορα δεν γνωρίζει κι απλά υπάρχει
και με ταχύτητα χτύπων καρδιάς ταξίδια κάνει.

Κι όποιος ελεύθερος, το στόμα ανοίγει
το νόημα να μεταλάβει και σ' όλην τη γη να κοινωνήσει,
δίχως επίβλεψη ιερέων στη μετάληψη,
μην και στάξει έξω απ' το στόμα, της Ελευθερίας το νόημα.

Γιατί Αυτή μόνο να στάζει ξέρει
και να ρέει, σαν ποτάμι οργισμένο στο λαιμό
και με μανία, θάλασσες να βρει
να κολυμπήσει σε πελάγη ανοιχτά Ελευθερίας
και η βία μετάλλο βαρύ,
στης θάλασσας το βένθος να θυμίζει...

Απ' όλους να ακούγεται και σ' όλους να προορίζεται
γιατί έτσι η αξία της ορίζεται και μόνο.
Τί όμορφη της Ελευθερίας η φωνή που είναι,
δίχως μετάφραση νιώθεται και απλώνεται στα πέρατα.

"ακόμη ένας που Ελπίζει - 15/04/2011"

Αναγνώστης